W 1856 r. zarząd miasta Warszawy zawarł porozumienie z niemieckim Kontynentalnym Towarzystwem Gazownictwa z Dessau w sprawie budowy sieci gazowej.

Budowę pierwszej miejskiej gazowni ukończono już w grudniu następnego roku. Stanęła ona na Solcu, przy ul. Ludnej

Kolejna gazownia, oddana do eksploatacji jesienią 1887 r., powstała na ok. 3,5 hektarowym terenie na styku wsi Wielka Wola z gminą Czyste. Obecnie ul Kasprzaka na Woli.

Nieczynne zabudowania, na które składają się dwa ocalałe zbiorniki na gaz, neogotycka wieża ciśnień i komin, wpisane zostały do rejestru zabytków. Wraz z otaczającą je zielenią podlegają one ścisłej ochronie konserwatora zabytków. Aktualnie są własnością PGNiG, które planuje przekształcenie wszystkich obiektów w centrum konferencyjne. Zatwierdzony projekt przewiduje powstanie tu biur i hoteli oraz nowej centrali PGNiG. Stare budynki połączą przeszklone łączniki, ozdobione detalami nawiązującymi do zabytkowej architektury.

W jednym z dziewiętnastowiecznych budynków Gazowni na Woli, wybudowanym w 1887 r., mieści się Muzeum Gazownictwa. Można w nim obejrzeć urządzenia ciągu technologicznego produkcji gazu z węgla kamiennego zwanego gazem świetlnym. Urządzenia te pracowały do 1978 r. W dziale przedstawiającym XIX-wieczne sposoby wykorzystania gazu w gospodarstwach domowych obok urządzeń służących gotowaniu zaprezentowano ogrzewacze wody, lampy oświetleniowe, przyrządy do układania fryzur, prasowania, lodówkę gazową.

AVERBIS - Przewodnik po Warszawie