Dolina Szwajcarska - warszawski ogród rozrywkowy powstały w 1786 r. i istniejący do Powstania Warszawskiego.

Zajmował on przestrzeń od ulicy Pięknej do Alei Róż po przebitą w XIX wieku ulicę Chopina.

Dzieje Doliny Szwajcarskiej rozpoczęły się około 1768 r. kiedy była częścią Ujazdowa. Stanisław August ofiarował te tereny ojcom bazylianom stawiając im warunek by wybudowali kościół i konwikt dla młodzieży pochodzącej z Rusi. Bazylianie zrezygnowali z ofiarowanych im terenów, gdyż zgromadzone środki okazały się za małe.

Ogród otworzono dla publiczności w roku 1827 jako park publiczny z licznymi pawilonami kawiarnianymi w stylu "architektury szwajcarskiej". Badacze do dziś nie ustalili pochodzenia nazwy Doliny Szwajcarskiej, choć być może wzięła się ona od wzniesionych tu drewnianych altan w stylu szwajcarskim.

Od 1855 stanął tu największy w ówczesnej Warszawie gmach koncertowy - Salon Wielkiej Alei. Odbywały się w nim koncerty z udziałem Edwarda i Jana Straussów, Ignacego Paderewskiego, Tadeusza Sygietyńskiego.

W roku 1887 założono w dolinie ślizgawkę, która w ciągu jednego zaledwie sezonu stała się najpopularniejszym lodowiskiem Warszawy.

Popularność ogrodu spowodowała, że z czasem pawilony zostały zastąpione letnią salą koncertową, zamienioną później na kino, w której odbywały się sezonowe spektakle, wystawy i koncerty.

U schyłku XIX stulecia założono w dolinie tak zwany Cyrk Letni. Dolina z muzycznego salonu Warszawy stawała się miejscem popularnej rozrywki.

Na początku XX wieku teren parku został znacznie okrojony i zabudowany. Przed II wojną światową granice ogródka były niemalże takie same jak dzisiaj.

Rok 1939 przyniósł upadek doliny. Nikt jej nie odwiedzał ze względu na bliskie sąsiedztwo siedziby Gestapo w Alei Szucha. W czasie powstania przebiegała tędy linia walk w trakcie których dolina uległa kompletnemu zniszczeniu.

Na początku lat pięćdziesiątych ul. Chopina uzupełniono tzw. małym domem partii, w którym pomieszczono Komitet Warszawski PZPR. Pozostałością po dolinie jest miniaturowy ogródek z tarasami i fontanną zaprojektowany w 1951.

AVERBIS - Przewodnik po Warszawie