Mazowiecki Park Krajobrazowy - utworzony w latach 1986-1988, obejmuje południowo-wschodnią część Warszawy: Wawer i Wesoła.

Podwarszawskie: Józefów, Otwock, Karczew oraz gminy: Wiązowna, Celestynów, Osieck, Sobienie-Jeziory, Kołbiel, Pilawa.

Powierzchnia parku wynosi 15 710 hektarów.

Wspólnie z Kampinoskim Parkiem Narodowym i Chojnowskim Parkiem Krajobrazowym tworzy system Zielonego Pierścienia Warszawy.

Ponad 70% powierzchni parku zajmują lasy, przede wszystkim lasy iglaste z niemal wszystkimi typami borów.

Wśród drzew dominującym gatunkiem jest sosna zwyczajna. Wśród drzew liściastych częste są: brzoza, olsza i dąb.

Na terenie Parku stwierdzono występowanie ok. 1000 gatunków roślin, z czego 60 gatunków jest chronionych bądź rzadkich.

Wśród 230 gatunków kręgowców wyróżniono 50 gatunków ssaków, 140 gatunków ptaków lęgowych, 5 gatunków gadów, 10 gatunków płazów i ponad 20 gatunków ryb.

Największym ssakiem występującym na terenie parku jest łoś, którego liczebność stale wzrasta. Sporadycznie pojawiają się osobniki jelenia. Ponadto można spotkać również dzika, sarnę, borsuka, lisa, łasicę, kunę, bobry i wydrę. Najliczniejsze są ssaki z rzędu owadożernych reprezentowane przez jeża, ryjówkę aksamitną i kreta. Rząd gryzoni reprezentuje rzadka popielica.

Na terenie parku żyje wiele gatunków ptaków, wśród których są gatunki zagrożone wyginięciem w skali światowej. Do najbardziej zagrożonych gatunków należą: derkacz, kania ruda, bielik, nur czarnoszyi, siewka złota, brodziec leśny, błotniak zbożowy, kropiatka i kulik wielki.

AVERBIS - Przewodnik po Warszawie