30 lipca 1956 władze Warszawy podjęły decyzję budowy Pomnika Bohaterów Warszawy.

Pierwszy konkurs na projekt pomnika ogłoszony w 1957 r. nie przyniósł rozstrzygnięcia.

W 1959 rozpisano drugi konkurs. Spośród 106 projektów zwyciężył projekt artysty rzeźbiarza Mariana Koniecznego zatytułowany - Nike Warszawy.
Na pomniku półleżąca postać kobiety wznosi nad głową miecz oraz unosi lewą rękę. 10 tonowa rzeźba ma wysokość siedmiu oraz długość sześciu metrów. Na granitowym cokole widoczny jest napis: Bohaterom Warszawy 1939-1945.
Rzeźba została odlana w Gliwicach. Najtrudniejsze było odlanie sześciometrowego miecza o wadze ok. 1000 kg. Specjalna konstrukcja umożliwia odchylanie się miecza na silnym wietrze do około 15 cm. Pomnik został odsłonięty 20 lipca 1964 na Placu Teatralnym i upamiętnia uczestników obrony Warszawy we wrześniu 1939, uczestników powstania w Getcie Warszawskim i Powstania Warszawskiego oraz ofiary terroru niemieckiego w okupowanej stolicy którzy zginęli w latach 1939-1945. Budowa pomnika została sfinansowana ze składek społecznych.
W związku z projektem odtworzenia zabudowy północnej pierzei Placu Teatralnego pojawiła się konieczność przeniesienia monumentu w nowe miejsce. Wybrano skarpę Trasy W-Z.
14 listopada 1995 roku pomnik został zdjęty z cokołu, a figurę poddano konserwacji. Nowy cokół wysokości 14 metrów został zaprojektowany przez Martę Pinkiewicz-Woźniakowską. Jest on wykonany z żelbetu imitującego naturalny kamień. 15 grudnia 1997 umieszczono na nim rzeźbę doskonale widoczną w perspektywie Trasy W-Z oglądanej z ulicy Miodowej.

AVERBIS - Przewodnik po Warszawie