Jakub Kubicki - warszawski architekt, przedstawiciel klasycyzmu.

Uczeń Domenico Merliniego, stypendysta fundacji Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Urodzony w 1758 w warszawskiej rodzinie mieszczańskiej Jakub Kubicki ukończył kolegium jezuickie, jednocześnie pobierając nauki u Dominika Merliniego. W 1777 zatrudnił go architekt Szymon Bogumił Zug przy budowie zboru ewangelicko-augsburskiego w Warszawie. W 1783 wyjechał na studia do Włoch jako stypendysta króla Stanisława Augusta Poniatowskiego skąd wrócił w roku 1786. Po powrocie pracował w zawodzie architekta. Po upadku Królestwa Polskiego został urzędnikiem na stanowisku Naczelnego Intendenta Budowli Korony. Jakub Kubicki należał też do loży masońskiej Świątynia Izis, której był honorowym członkiem w latach 1811-1812. Zmarł w 1833 w Wilkowie. Był autorem licznych pałaców. Jako architekt warszawski od 1807 stał się pośrednikiem między czystym klasycyzmem XVIII wieku i empirem. Dzieła Kubickiego są charakterystyczne ze względu na typowe dla jego projektów elementy: portyk kolumnowy i ryzalit ogrodowy.

Ważniejsze dzieła w Warszawie:
Warszawskie Rogatki Miejskie (1816-1818): Mokotowskie, Grochowskie, Marymonckie, Wolskie, Jerozolimskie, Golędzinowskie, Powązkowskie i Belwederskie
Kaplica Prawosławna św. Trójcy w Warszawie na Podwalu (po 1818)
Plac Zamkowy w Warszawie (1818-1821)
Arkady Kubickiego na Zamku Królewskim w Warszawie (1819-1821)
Obiekty w warszawskich Łazienkach:
Belweder w Warszawie (przebudowa 1818-1822)
Świątynia Sybilli (ok. 1820)
Maneż w obrębie Belwederu (1823-1824)
Stajnia Kubickiego (1825-1826)
Nowa Kordegarda (1830).

AVERBIS - Przewodnik po Warszawie