Zespół pałacowo-parkowy w Natolinie mieści się w Warszawie przy ul. Nowoursynowskiej 84 na terenie dzielnicy Wilanów.

Pałac wybudował August Czartoryski według projektu Szymona Bogumiła Zuga w latach 1780 - 1782 w stylu klasycystycznym. W 1782 pałac odziedziczyła Elżbieta Lubomirska. W 1799 stał się własnością córki Lubomirskiej - Aleksandry i jej męża Stanisława Kostki Potockiego. W 1805 należał do ich syna Aleksandra i jego żony Anny Tyszkiewicz. W 1807 wieś otrzymała nazwę Natolin na cześć ich córki Natalii Potockiej. W 1808 pałac przebudowano według projektu Piotra Aignera. W 1834-1838 kolejną przebudowę wykonał Henryk Marconi. Zaprojektował pomnik-sarkofag Natalii Potockiej (zm. 1830), wyrzeźbiony przez Ludwika Kaufmanna. W parku wybudowano świątynię dorycką, bramę i most mauretański, a także akwedukt rzymski. Od 1892 do 1945 pałac należał do Branickich.

Natolin choć zdewastowany przetrwał lata II Wojny Światowej.

W 1945 roku Natolin został upaństwowiony i oddany pod opiekę Muzeum Narodowego w Warszawie. Wkrótce stał się rezydencją Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bolesława Bieruta a następnie obiektem Urzędu Rady Ministrów.

Na początku lat 90. XX wieku obiekt przekazano na cele edukacji europejskiej. Opiekująca się zabytkiem Fundacja Centrum Europejskie Natolin przeprowadziła prace konserwatorskie i adaptacyjne zespołu pałacowego, wykorzystując je na potrzeby Kolegium Europejskiego goszczącego od 1993 r. na terenie Natolina. Wzniesiono kilka nowych budynków przeznaczonych dla wykładowców i młodzieży akademickiej, rektorat oraz sale konferencyjne i wykładowe. Formę architektoniczną nowych budynków zharmonizowano z odrestaurowanymi obiektami zabytkowymi.

AVERBIS - Przewodnik po Warszawie